Hitte en droogte

Terwijl Nederland eindelijk de kou heeft gekregen waar iedereen zo naar verlangde, zijn het hier in Zululand de hitte en de droogte die hoog opspelen. Er is al een jaar geen regen gevallen. De rivierbekkens zijn kurkdroog en het waterpeil van natuurlijke meertjes is tot een dieptepunt gedaald. Ook in de tent is het nauwelijks uit te houden, laat staan overdag als het kwik tegen de 40 graden loopt. Je kan je natuurlijk de hele dag verschansen in de gekoelde supermarkten of vetmakende hamburgerketens, ik kies voor een nog meer milieuonvriendelijke tijdsbesteding: ik pak m’n autootje met welkome airco!

Zo toer ik over de hoogvlakte van Kwazulu-Natal met overal kleine nederzettingen in veel pastelachtige kleuren. Ik neem lifters mee en stop bij kleine dorpjes. Zo hoor je nog eens wat. De hoge werkloosheid is hier de kwaal. Het onderwijs is in de afgelegen plekken slecht ‘Ik kan als vak niet eens ‘science’ kiezen, terwijl ik dat wel graag wil’ vertelt een jongen die vanaf het voetbalveldje naar me toe is komen hollen. ‘Binnenkort verplaatsen we ons dorpje naar een hoger gelegen gebied. Op de plek van nu hebben we bij slagregens teveel last van het vele water. Kijk maar de bomen zijn al gekapt’. Ik zie het grote, lege veld in de verte. Erosie, boskap en klimaatverandering. Het is hier duidelijk zichtbaar.

Dan rijd ik met een vrolijke zwarte weduwe de berghelling af. We stevenen af op Utrecht, een provinciestadje hier in Zululand! Even weer thuis. Terwijl we elkaar nauwelijks begrijpen, wil ik haar toch vragen om een foto van me voor het stadsbord te maken. ‘No, me stupid’ schrikt de vrouw. ‘Nee, je bent niet stupid. Kom ik leer het je, je kan net zoveel foto’s maken als je wil’ zeg ik gewoon in het Nederlands en communiceer verder met gebaren. Het is duidelijk de eerste keer dat ze een compact-fototoestel in haar handen heeft. Met wat aanwijzingen hier en daar lukt het ons een mooi plaatje te schieten.

Utrecht in Nederland. Wanneer zal ik er weer zijn? Mijn wensenlijstje is nog niet helemaal rond, ik wil nog Kaapstad en Malawi aandoen. Ook Bert, mijn buurman, komt me over een paar dagen bezoeken. Nog genoeg te beleven. 17 januari zal niet mijn thuiskomstdatum zijn, ik plak er nog een aantal weken aan vast. Maar voor je het weet, ben ik er weer!