Uitzonderlijke geweldsexplosie

Parijs? ISIS? Het zegt de gemiddelde Zambiaan niet zo veel. Wanneer ik de uitzonderlijke geweldsexplosie in Parijs aan de barman van mijn guesthouse uitleg, reageert hij afkeurend. Hoe kan dat? Waarom gebeurt het? In de bijbel staat toch dat we als mensen vredelievend moeten zijn. Hij verwacht dat het terroristische geweld zich de komende tien jaar ook naar zuidelijk Afrika zal verspreiden. De wereld staat op zijn kop. Terwijl we ons gesprek voortzetten, verzamelt een aantal backpackers zich bij het grote TV-scherm in de bar. CNN houdt de wereld op de hoogte van de laatste ontwikkelingen en toont de onthutste reacties op straat. Hier in Zambia kijken we als reizigers op afstand toe. Geen minuut stilte vandaag.

Van een heel andere orde is het natuurgeweld hier in Zuid-Zambia. De rust van dit seizoen staat bijna symbool voor de vreedzame sfeer en omgang in het land. Daar waar in het hoogseizoen (mei – juni) een continue geweldsexplosie van een miljoen liter water per seconde is waar te nemen, is het nu betrekkelijk rustig. De Victoria Falls: de kloof, de Zambezi en de watervallen. Het waterpeil is nu laag – zeer laag. Slechts op een paar plaatsen zijn er kleine watervallen en waterbekkens te zien. Toch … de grootsheid van dit gebied is goed voelbaar. Vooral wanneer je je voorstelt dat de Victoria Falls pas in 1855 door David Livingstone op de kaart zijn gezet. Vijftig jaar later is de gelijknamige, even imposante brug gebouwd. Het gaf het toerisme in en tussen Zambia en Zimbabwe een flinke impuls. De kleinzoon van Charles Darwin mocht hier in 1905 nog een lintje doorknippen. Zie je het al voor je … nog even en ik zal met rugzak en al deze brug lopend oversteken. Op weg naar mijn tweede Afrikaanse land van bestemming: Zimbabwe.