Viering van Incwala

Kerstmis is in aantocht, maar hier in Swaziland is het dubbel feest. Ook de Incwala-ceremonie vindt nu plaats: een traditioneel feest om de fruitoogst te vieren. Wel een maand lang houdt men zich aan de rituelen en feestelijke bijeenkomsten. De koning is het belangrijke middelpunt. Op zijn aangeven mag na de Incwala het geoogste fruit gegeten worden. Aanstaande maandag is die grote dag, door de maanstand bepaald.

Ik heb het voor mekaar. Naast me in de auto zit een traditionele Swazi-man: ontbloot bovenlijf, luipaard-lendendoek en rode sarong. Hij wijst me de weg naar de plek waar de ceremonie plaatsvindt. Heel gewoon, alsof je dagelijks met een ‘bushman’ in de auto zit. Ook ik heb een sarong aan, van mooie Indiase stof. Want de voorwaarden om de Incwala te bezoeken zijn (1) vrouwen dragen een rok, en (2) iedereen danst mee.

Met op de achtergrond de hoge heilige berghellingen komen de honderden mannen, vrouwen en kinderen samen. Allemaal in traditionele kledij en met een lange stok in de rechterhand. Het is een serieuze aangelegenheid. Gezang, eenvoudige danspasjes en bewegingen met de smalle stok. Een handjevol toeristen is erbij en doet vrolijk mee. Vrouwen aan de ene kant, mannen er tegenover. Er klinkt ook een zacht geschreeuw. ‘Dat is om de songteksten te bezweren’ legt een Swazi-vrouw mij uit. Een bijzondere belevenis.

Op de parkeerplaats – waar ook gewoon de smartphones weer aangaan – spreekt een man met een grote grijns op zijn gezicht me aan. ‘Kom je morgen weer? In traditionele Swazi-kleding?’

Fijne kerstdagen allemaal!