Reizen als verrijking

Ben inmiddels zo’n 2 maanden onderweg. Kan nauwelijks meer mijn eerste dag voor de geest halen. Elke dag beleef ik zo intens. Mijn rugzak zit vol met stof. Ik vind snel mijn weg in mijn beperkte garderobe en ben blij met de comfortabele tent die mijn verblijf flexibel maakt. Het nomadenleven is een levensstijl geworden. Nu eens hier, dan eens daar. Elk moment kies ik mijn weg. Vrijheid alom.

Hoe langer ik onderweg ben, hoe meer ik met een open mind de gewoonten van Afrikaanse bewoners waarneem. Geniet van de warme en vrolijke momenten. Creëer en ben flexibel. En heb lol met elkaar. Ik word geconfronteerd met de directe Nederlandse communicatiestijl die nu eenmaal in me zit. En ook … leg je neer bij het feit dat zaken hier niet snel geregeld zijn. Middelen zijn er gewoonweg niet, de temperatuur en luchtvochtigheid zijn hoog en je Afrikaanse collega vindt het belangrijker om wat langer uit te slapen. Elke keer weer even schakelen. De Afrikaanse cultuur is de onze niet, maar brengt me ook veel.

Zo werken Timana en ik nauw samen. Hij als frivole ICT-er met veel mannelijk testosteron en ik een eigenwijze meid met wat kennis hoe een website te bouwen. Ik verken de mogelijkheden hoe me tot hem te verhouden. Zo stel ik me vooral afhankelijk op ‘Timana, do you know how I can fix my prepaid-card problem?’. Het probleem is dat mijn kaartje te klein is voor mijn toestel. Niet veel later zet hij het vinden van een oplossing in een ander perspectief. Schaar, zakmes, gebruikte prepaid-card … en het is opgelost. In Nederland zou ik al snel naar de dichtstbijzijnde winkel zijn gehold, maar ik omarm nu the African way of life ‘don’t buy, just create’.