Het leven in Zimbabwe

Zimbabwe heeft opnieuw mijn hart gestolen. Het is een fantastisch land. Op Vumba Hills na heb ik dit keer niet veel natuurparken gezien, maar alleen al het contact met de mensen is reden om het oude Zuid-Rhodesië te bezoeken. De mensen zijn open, spontaan en vol met humor. Op allerlei plaatsen klinkt de vrolijke muziek die je vanzelf in beweging brengt. Jong en oud, ja zelfs de jongste kinderen die amper kunnen staan, dansen ritmisch op de opzwepende tonen. De vrolijkheid lacht je toe. De lucht is schoon, files kom je hier nauwelijks tegen.

Maar … het leven hier is voor de mensen niet makkelijk . Door de enorme inflatie van de Zimbabwaanse dollar stoelt het financiële systeem nu op de Amerikaanse dollar. Wel vreemd dat er Amerikaanse dollars uit de geldautomaat komen. Kleingeld wissel je hier in Zuid-Afrikaanse randmunten. Nee, die Amerikaanse dollar maakt alles een stuk duurder. De prijzen in restaurants, cafetaria en supermarkten zijn vergelijkbaar met die in Europa, soms zelfs duurder. Ook voor accommodaties en toeristische trips betaal je de volle bak. Groenten en fruit op de markt en het eten van sadza (maispap) zijn een uitkomst. Goede huizen en gebouwen laten zien dat Zimbabwe 20 jaar geleden nog een bruisende economie had. Ook het onderwijs van de mensen is relatief goed en vooruitstrevend. Iedereen maakt gemakkelijk een praatje.

Het onderscheid tussen arm en rijk groot. Als blanke of rijke Zimbabwaan ga je niet naar het centrum van Harare, je vindt je aankopen in een van de luxere winkelcentra. Het openbaar vervoer is voor de armen én dus goedkoop. De droom van elke Zimbabwaan is dat de economie weer uit het slop komt: met investeringen in eigen fabrieken, betere wegen en een aantrekkende toeristische markt. De natuur is nog onveranderd en puur. Klaar om meer bezoekers te ontvangen.