Armoede troef
Door: compassie
Blijf op de hoogte en volg astrid
15 December 2014 | Ethiopië, Gonder
Armoede troef, schreef ik in een van mijn eerste berichten. Je kunt er hier niet omheen. Ondanks de sterk groeiende economie in Ethiopië, is de nood onder veel mensen groot. Ze hebben niks en hebben zonder hulp, zonder kleine investering geen mogelijkheid om hun kansen te verbeteren. Ook de cultuur draagt er niet echt toe bij dat bewoners in kleine dorpen (80% van de bevolking) gericht zijn op ontwikkeling en vooruitgang. Steek je je kop boven het maaiveld uit, dan word je door je familie en vrienden veelal afgestraft. Alleen de doorzetters, de jongeren met lef en een visie, hebben een kans hier hogerop te komen.
Een paar dagen geleden maakte ik bij de markt van Gonder een schokkend voorval mee. Een groep kinderen en volwassenen had zich verzameld. Er was iets gebeurd. Op de straat lag een jonge man bewegingloos op de grond. Zijn lompen kleren verraadden zijn status. Hij ademde nog. Ik vroeg wat er aan de hand was. `Emergency, hospital´ was het antwoord. Daarbij zag ik dat er geld werd ingezameld om vervoer te regelen. Zonder lang na te denken, trok ook ik mijn portemonnee en liep vervolgens weg, me verschuilend in de drukte van de markt. Het voelde niet goed, maar wat kan je doen?
In Gorgora had ik een praatje met een paar dorpsbewoners. Niet de armsten uit het gebied. Een jonge vrouw keek me lachend aan en zei in het Amhaars ‘Neem mijn dochter mee naar je land, zorg voor haar dan heeft ze een betere kans’. Dit aanbod is me tijdens het reizen in andere landen al wel vaker overkomen, het overviel me dit keer niet. Ik reageerde dat dat niet kon en dat zij als moeder erg verdrietig zou zijn als ze haar anderhalf jaar oude dochtertje niet meer zou zien. Ze antwoordde ‘Nee, hoor, we kunnen contact houden en foto’s sturen. En ik kan weer een nieuw kind maken’. Tja ..
De Ethiopische samenleving zal de komende jaren snel veranderen. Asfaltwegen worden aangelegd, hotels gebouwd. Computers, internet en mobiele telefoons hebben de aandacht van veel jongeren. In steeds meer lagen van de Ethiopische gemeenschap doen zich kansen op een beter leven voor. De traditionele cultuur zal zich langzaam aanpassen.
Een paar dagen geleden maakte ik bij de markt van Gonder een schokkend voorval mee. Een groep kinderen en volwassenen had zich verzameld. Er was iets gebeurd. Op de straat lag een jonge man bewegingloos op de grond. Zijn lompen kleren verraadden zijn status. Hij ademde nog. Ik vroeg wat er aan de hand was. `Emergency, hospital´ was het antwoord. Daarbij zag ik dat er geld werd ingezameld om vervoer te regelen. Zonder lang na te denken, trok ook ik mijn portemonnee en liep vervolgens weg, me verschuilend in de drukte van de markt. Het voelde niet goed, maar wat kan je doen?
In Gorgora had ik een praatje met een paar dorpsbewoners. Niet de armsten uit het gebied. Een jonge vrouw keek me lachend aan en zei in het Amhaars ‘Neem mijn dochter mee naar je land, zorg voor haar dan heeft ze een betere kans’. Dit aanbod is me tijdens het reizen in andere landen al wel vaker overkomen, het overviel me dit keer niet. Ik reageerde dat dat niet kon en dat zij als moeder erg verdrietig zou zijn als ze haar anderhalf jaar oude dochtertje niet meer zou zien. Ze antwoordde ‘Nee, hoor, we kunnen contact houden en foto’s sturen. En ik kan weer een nieuw kind maken’. Tja ..
De Ethiopische samenleving zal de komende jaren snel veranderen. Asfaltwegen worden aangelegd, hotels gebouwd. Computers, internet en mobiele telefoons hebben de aandacht van veel jongeren. In steeds meer lagen van de Ethiopische gemeenschap doen zich kansen op een beter leven voor. De traditionele cultuur zal zich langzaam aanpassen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
