Never a dull moment

Vanaf het moment dat je je gordijnen opent, op elke hoek van de straat en tijdens elke busrit beleef je Ethiopie: nooit saai en altijd met een verrassend voorval of ontmoeting.

Ik hoor gezang. Niet ver van me vandaan. Verschillende liederen worden door elkaar heen gezongen. Als je het rotspad volgt, kom je uit bij een rond lemen huisje met rieten dak waar zo'n tien jongens onder leiding van een priester in de openlucht hun gebeden opzeggen. De bijbel met sierlijke Amhaarse letters in hun hand. Ik kijk ademloos toe en vergeet de tijd.

Het is zaterdagavond: uitgaansavond! In de stad Nazreth stuit ik op een grote ruimte gevuld met plastic tuinstoelen, Ethiopiers van het mannelijk geslacht en een aantal grote TV-schermen. Ik ga ergens zitten en zie wel wat er gebeurt. Het contact met mijn buurmannen is snel gelegd. Vanavond speelt Manchester United tegen Aston Villa! Ik word in korte tijd bijgepraat. Als Van Gaal in de eerste helft Van Persie naar de reservebank stuurt, maak ik - voor de grap - aanstalten om ook op te stappen. 'No, stay,' roepen de buurmannen samen uit. Ik ga weer zitten op mijn plastic tuinstoel en zet het contact met mijn voetbalvrienden voort.

Komisch is ook het voorval in de bus naar Sodore, een zwemparadijs. In de oude minibus zit een ouder echtpaar. Ze zijn al een tijd over mij aan het smoezen. Ik heb geen idee waarover. Dan komt het hoge woord - met handen en voeten - eruit ... ' Wat heb je allemaal voor vlekken op je gezicht? Dat is niet goed. Je moet naar het ziekenhuis!' Ik lach en probeer uit te leggen dat het gezonde Nederlandse sproeten zijn. Waarschijnlijk komt mijn uitleg niet goed over, de bezorgde gezichten blijven.

Kortom, bijzondere gebeurtenissen en boeiende ervaringen te over. Teveel om in deze weblog weg te schrijven. Ethiopie, als trots land dat nooit gekoloniseerd is geweest, verrast je in zijn eigen- en verscheidenheid. Never a dull moment!