Een laatste verrassing uit de zee

Kan je het je voorstellen? Je zit aan een afgelegen strand. De felle zon is net achter de bergpieken verdwenen. De zee, het strand en de rotsvlakte lijken tot rust te komen. Nog even en het is echt donker en zal de temperatuur tot een aangenamer niveau dalen.

Dan springt m'n gids op: 'Look, look, seaturtles!' Ik tuur over het water en zie ze ook. Het is een groep. Af en toe steken ze hun reptielennek uit het water op: om adem te happen en om zich heen te kijken. Wonderlijk om ze spontaan van zo dichtbij te kunnen zien.

Zeeschildpadden in Oman zijn geen onbekend verschijnsel. In Ras-al Jinz is er zelfs een ultramodern museum aan gewijd. Daar heb ik meegekregen dat de vrouwtjes eens per 2 - 3 jaar aan land komen om hun eieren te leggen. De kleintjes worden aan hun lot overgelaten en vaak door roofdieren al jong gedood. Het goede nieuws is dat Oman een strict natuurbeleid heeft om de zeeschildpadden te beschermen.

Terwijl het kampvuur inmiddels knapppert, de tent is opgezet en de sterren aan de hemel verschijnen, is mijn aandacht nog bij de zeeschildpadden. Zelfs aan het einde van de reis weet Oman me nog te verrassen.