Veilig thuis

Vanuit huis denk ik nog vaak aan de reis door Oost-Turkije. Een ervaring die een grotere impact heeft gehad dan ik vooraf had kunnen vermoeden. Ik heb extra tijd nodig gehad om de intensiteit van de gebeurtenissen en het onbewuste gevoel van onveiligheid te verwerken.

De nieuwsberichten van de afgelopen weken met aanslagen vanuit Syrië op Turkije en vice versa, confronteren me met het feit dat Turkije een land in oorlog is: de PKK die actief is en de toenemende spanning met Syrië. In het dagelijks leven is de onveiligheid in Oost-Turkije op indirect wijze zichtbaar en voelbaar: de vele militaire posten, de wapens die burgers onder hun kleding dragen en de onverwachte, vaak langdurige, paspoortcontroles onderweg.

Als alleenreizende vrouw ben je extra kwetsbaar voor deze politiecontroles, werd me verteld. Veel zelfmoordaanslagen worden door fundamenteel-islamitische vrouwen gepleegd. Fundamenteel-islamitisch ben ik geloof ik niet, mijn boerka heb ik thuis gelaten, maar dit inzicht heeft achteraf gezien wel een indruk bij me achter gelaten. Ter plaatse kon ik de spanning van me af laten glijden, weer thuis zijn de onverwerkte gevoelens naar boven gekomen. Poeh, dit was niet zomaar een vakantie om even los te komen van je dagelijks leven.

De volgende reis? Die zal er vast wel komen, maar dan naar een meer vredige bestemming die meer ontspanning geeft. Wie nog een goed idee heeft ... ik hoor graag de tips!