Ontspanning in opperste staat
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg astrid
14 Mei 2012 | Duitsland, Berlijn
Een zondagochtend in Spreewald. Weinig mensen op straat, alleen een oude man die zijn rozen water geeft. Bos- en akkergebied gaan in elkaar over. Regelmatig vliegt er een roofvogel over dit biosferenreservaat. Hans weet de weg. De weg naar een kleinschalige Kahnfahrt: smalle punters voortgeduwd door een bootman. Een stelsel van ruim 1000 km waar je zonder gids gemakkelijk de weg kwijt raakt.
Een mandje vol met Spreewald bitter en een goed gevulde schaal augurken staan voor ons klaar. Eigenlijk niet nodig om je relaxed te voelen. Geluidloos glijdt de lange, smalle boot door het water. Grasbegroeide oevers, hier en daar een varen en lelietjes van dalen. De geur van bruinkool brengt ons in een andere tijd. Vakhuizen met rieten daken, een bever in zijn hol en een wielewaal die zijn lied verspreidt.
Bruggetjes en sluizen. Het water deint met ons mee. Voorbij gaan de weilanden, in het zicht komt het startpunt. Na anderhalf uur stappen we als herboren uit: ontspanning in opperste staat.
Een mandje vol met Spreewald bitter en een goed gevulde schaal augurken staan voor ons klaar. Eigenlijk niet nodig om je relaxed te voelen. Geluidloos glijdt de lange, smalle boot door het water. Grasbegroeide oevers, hier en daar een varen en lelietjes van dalen. De geur van bruinkool brengt ons in een andere tijd. Vakhuizen met rieten daken, een bever in zijn hol en een wielewaal die zijn lied verspreidt.
Bruggetjes en sluizen. Het water deint met ons mee. Voorbij gaan de weilanden, in het zicht komt het startpunt. Na anderhalf uur stappen we als herboren uit: ontspanning in opperste staat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
