Backpackersleed in jeugdherberg

Een kelderruimte van 3 x 4,5 meter. Vier stapelbedden efficient ingericht, een kluisjeskast en een prullenmand. Dat is het zo ongeveer in City Backpackers Hostel. Help! Heb ik dit gewild?

Mijn keuze voor een bed is beperkt: bovenbed dichtbij de deur of bovenbed in de hoek. Ik kies voor het laatste. Met een lakenset in de hand kijk in bezorgd naar boven: hoe maak ik in godsnaam mijn bed op balancerend op een stalen trap? Maar dat is nog niet alles. Eerder sloot ik mezelf op in een luggage-room voorzien van een 4-cijferige code. De deur valt dicht in het slot. Het trekken en duwen aan de deurkruk heeft geen effect.

Dan gun ik mezelf een momentje voor mezelf en plof met een flesje water neer in een van de rieten zitjes. Compleet uitgezakt, blijkt al snel! Ik glimlach wat onbeholpen naar de twee jonge backpackers tegenover me. Een poging op een van de Apple-computers contact met de buitenwereld te leggen, loopt op niks uit. De letter A op het toetsenbord geeft geen sjoeger. Dan kom je niet ver.

Hoe zal de zaterdagnacht verlopen op mijn 8 persoons mixed room? Lallende feestgangers, ronkende Scandinaviers of ritselende plastic zakjes diep weggeborgen in 70 liter rugzakken? Laat ik de zweetvoeten, slechte luchtklimaat en de zwetende backpackers die mij in mijn bed voorgingen, maar vergeten. Slaap lekker!