op zoek naar rode ibissen

Bigi Pan: een uitgestrekt moerasgebied waar het lange motorbootje soms met moeite doorheenkomt. Stephanie is mijn gids en Manie de bootman. Het geronk van de motor doet wat afbreuk aan de schoonheid van het gebied. Kaaimannen aan de oever van het kanaal, een grote zilverreiger die overvliegt, een ijsvogel op een tak en heel veel witte ibissen.

Het speuren is vooral gericht op de rode ibis, een beschermde vogelsoort. De knalrode vogel - die we die ochtend meerdere keren hebben mogen zien - is een bijzondere vertoning: knalrood en rank, felafstekend in zijn natuurlijke omgeving.

Dan springt er een springvisje over onze boot. Het gaat zo snel dat je eigenlijk niet beseft wat er gebeurt. We meren aan bij een houten huis op palen midden in het meer. Een boothuis waar je bij een tweedaags arrangement in een hangmat kunt overnachten. Een rustige plek om Stephanie en Manie ongestoord naar de huidige Surinaamse politiek te vragen. Hun antwoorden heb ik eerder gehoord: 'We geven Bouterse een kans. Je kan iemand niet altijd straffen voor zijn daden. Na de vele regeringsjaren van Venetiaan zijn we toe aan een nieuwe wind die Suriname sterk maakt.'

Het meer van Bigi Pan ligt er rimpelloos bij. Op enkele vissers na zijn we alleen in dit gebied. Vogels in de lucht, brulapen in de boom en ongelukkige tilapia's (vissen) die verstrikt zijn geraakt in het uitgespannen vissersnet. Met een ronkende motor zijn we in snelle vaart weer terug bij het beginpunt. Mijn eerste toeristische tripje in Suriname is geslaagd!