De binnenlanden in
Door: Astrid
Blijf op de hoogte en volg astrid
17 December 2010 | Suriname, Paramaribo
Mijn medepassagiers en ik kijken toch wat onwennig en gespannen om ons heen. De krappe beenruimte, de kleine vensters en de directe doorkijk in de cockpit. Eenmaal in de lucht glijdt de spanning van ons af. Onder ons de Suriname rivier met het scheepswrak, Paramaribo-stad en de vele huizen met een palet aan gekleurde daken. We passeren de internationale luchthaven Zanderij, het uitgestrekte Brokopondo-meer en de koperkleurige goudmijnen.
En dan begint het uitgestrekte junglegebied. Overal waar je kijkt zie je bomen als brocolliroosjes in bijzondere groenschakeringen. Vanuit de kronen van sommige bomen groeien paarse en gele bloempartijen. De wereld onder ons is rijk aan vele diersoorten: apen, jaguars, tapirs, bosherten, slangen, ara's en papegaaien. Welke zullen wij de komende 5 dagen gaan zien?
Het vliegtuigje maakt zich klaar voor de landing. Ook wij zetten ons schrap. Voors ons zien we de huisjes van Palumeu al liggen. Geen geasfalteerde landingsbaan maar een langgerekt grasveld wacht ons op. Heel soepel en zonder veel gerammel en geluid landen we in Palumeu. Een indianendorp waar ik me al lange tijd een voorstelling van heb proberen te maken en waar ik nu dan eindelijk echt ben: 270 km van Paramaribo en nog veel verder van huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley