Wilde oleanders
Door: compassie
Blijf op de hoogte en volg astrid
25 Juni 2013 | Turkije, Göcek
Wie de weg volgt van de wilde oleanders doorkruist een prachtig gebied. Overal groeien de hoge bloemen als onkruid in de berm. De warme fohnwind ritselt door de bladeren. De temperatuur wijst 30 graden aan en neemt nog toe tijdens de bergtocht. Een zoete geur van warm dennenhout komt je tegemoet als je even de auto uitstapt.
De oleanders wijzen me de weg, door de vallei en weer een volgende berg op. Als ik van het pad afwijk, kom ik in een klein gehucht waar drie marktkoopmannen zonder enige klandizie hun waar proberen te verkopen. Wat groenten, nieuw beddengoed en klein huisraad. Een van de verkopers wenkt me en verzoekt me hem te volgen. Hij laat me de oude moskee van het dorpje zien. Een bepleisterd vierkant gebouwtje in een mintgroene kleur vanbinnen geverfd. Kleine raampjes, een preekgestoelte en kralenkettingen die aan een verroest haakje hangen.
Dan ga ik weer terug, terug naar het pad van de wilde oleanders. Nog even mooi als daarvoor. Een schildpad op de weg, een ezel in de vallei en boeren die aan het hooien zijn. Bij een klein cafeetje maak ik kennis met Jasmin, een vrouw die graag Engels met me oefent. Opnieuw een warm onthaal dat Turkije zo kenmerkt. Van Jasmin leer ik het Turkse woord voor oleander: zakkum. Ze lacht als ik vertel hoe mooi ik ze vind.
De oleanders wijzen me de weg, door de vallei en weer een volgende berg op. Als ik van het pad afwijk, kom ik in een klein gehucht waar drie marktkoopmannen zonder enige klandizie hun waar proberen te verkopen. Wat groenten, nieuw beddengoed en klein huisraad. Een van de verkopers wenkt me en verzoekt me hem te volgen. Hij laat me de oude moskee van het dorpje zien. Een bepleisterd vierkant gebouwtje in een mintgroene kleur vanbinnen geverfd. Kleine raampjes, een preekgestoelte en kralenkettingen die aan een verroest haakje hangen.
Dan ga ik weer terug, terug naar het pad van de wilde oleanders. Nog even mooi als daarvoor. Een schildpad op de weg, een ezel in de vallei en boeren die aan het hooien zijn. Bij een klein cafeetje maak ik kennis met Jasmin, een vrouw die graag Engels met me oefent. Opnieuw een warm onthaal dat Turkije zo kenmerkt. Van Jasmin leer ik het Turkse woord voor oleander: zakkum. Ze lacht als ik vertel hoe mooi ik ze vind.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
