Warappa Kreek

Met een bootje de dichtbegroeide kreek van Warappa binnenvaren. Hoge tropische bomen, maar ook lage planten en struiken. Overal groen en vochtig. De kronkelende kreek geeft na elke bocht weer een nieuw uitzicht. Fascinerend zijn de wortels van de mangroven die van boven naar beneden groeien.

Kleine LED-visjes (ik noem ze zo omdat hun vier ogen als LED-lampjes oplichten) springen schichtig voor de boot uit. Hier en daar zijn nog overblijfselen van de plantagetijd te zien, zoals een suikerrietpers en een oude sluis. Destijds, 150 jaar geleden waren de oevers van de kreek begroeid met koffie- en cacaobomen en suikerriet, nu heeft de jungle terrein gewonnen.

De Nederlandse kolonisten waren geen lieverdjes. Toch laat het musempje van Plantage Bakkie - op een zware verroeste slavenketting na - maar weinig van de wantoestanden zien. Replica's van Hollandse schilderijen met heren van stand en de woeste zeevaart prijken aan de muur. De Nederlandse historie wordt ook hier zonder veel bloed, zweet en tranen tentoongesteld. Terwijl de werkelijkheid wel anders was.

De gids maakt weer aanstalten om te gaan. Zeven goed gevoede Nederlanders voorzien van dagrugzak, zonnepet en korte broek, stappen de houten koriaal in. Zittend op de plastic-lederen bekleding laten we de mangrovenbomen snel aan ons voorbij gaan.