Als in een film

De landschappen van Marokko zijn adembenemend. De rode rotsgrond in de avondzon, de groene weiden in de prille lente en de frisse blauwgekleurde vissersbootjes in een oude haven. Als reiziger voelt het soms als één groot filmdecor waar regisseurs van het witte doek een zee van ruimte hebben om hun acteurs te laten schitteren. Het zachte zonlicht schijnt als een zweem op het decor. Genoeg achtergronden om uit te kiezen: bazaars, bergketens, strand, vlaktes en woestijn. De verhaallijn kan alle kanten op.

Op mijn reisroute is de filmwereld niet weg te denken. Ik maak opnames mee in een oud vissersplaatsje en ben op tijd om getuige te zijn van het Festival Cinema & Sea in het kleine, maar populaire kustplaatsje Mirleft. Bijzonder aan dit laatste is dat het vierkanten filmdoek op het strand is opgebouwd. Als bezoeker bekijk je de film met op de achtergrond de bruisende zee en rotsformaties. Ook in de shared taxis zijn soapseries het gespreksonderwerp van de dag. De ogen van mijn vrouwelijke medepassagier, gehuld in bedekkende hoofddoek, beginnen te stralen vooral wanneer een Turkse soap ter sprake komt. De films op TV zijn haar afleiding. Ze zijn haar blik op de wereld.