No mercy voor de raccoon

Het laatste album van Racoon kan ik wel dromen, zo vaak heb ik het gedraaid. Nu breng ik de naam van deze Nederlandse rockband in verband met een andere betekenis, namelijk die van brutale wasbeer.

Een prachtige baai in Manuel Antonio .. zee, strand en groene bladeren van het regenwoud die glinsteren in de zon. Je kijkt je ogen uit, maar voordat je er erg in hebt naderen er wasbeertjes. Een mannetje, een vrouwtje en een paartje. Zwartbruine kraaloogjes, een spitse snuit en natuurlijk de zwart-grijze strepen op kop en staart. Laat geen tas onbewaakt op het strand liggen. Voor je het weet heeft de viervoeter zijn klauwen tussen de rits van je rugzak gezet op zoek naar iets lekkers. Schreeuwen, wilde armbewegingen en stampen met je voeten helpen, maar voor de raccoon is dit geen bedreiging meer. Het diertje loopt gewoon naar een volgend slachtoffer.

In de schaduw bekijk ik het vermakelijke schouwspel met plezier. Totdat ook ik iets achter me voel bewegen. Van heel dichtbij is een andere raccoon mij genaderd. Zijn klauwen al op mijn rugzak. Ik schrik. De vertedering voor deze bijzondere beestjes maakt plaats voor een natuurlijke reactie om mijn eigendommen te beschermen. No mercy voor de raccoon dit keer.