Interamericana

Dwars door de aaneengeregen Centraal-Amerikaanse landen loopt de Interamericana: een snelweg die eigenlijk geen snelweg is. De Interamericana slingert zich door het landschap: heuvel op, heuvel af. Door de vruchtbare landbouwgebieden met koffie, suikerriet, ananas en zelfs rijstplantages. Om de 5 km passeer je wel weer een dorpje met een school, een bar en een winkeltje. Mensen wachten aan de kant van de weg op de bus. Het is relatief rustig op deze belangrijke doorvoerroute. De politie houdt drugscontroles.

Ik concentreer me vooral op het ontwijken van diepe gaten in het asfalt. Zoals je begrijpt, zit ik zelf aan het stuur en heb een eenvoudige Peogeot 206 gehuurd. Op deze manier ben ik flexibel en kan ik ook zo gemakkelijk het schiereiland Corcovado bereiken.

Alhoewel gemakkelijk? De zijweg van de Interamericana die ik kies, is van een nog veel slechtere staat. Dat betekent 45 km over een bumping road dwars door het oerwoud heen. Een intensieve maar wel prachtige tocht. Sturen, koppelen, schakelen, remmen en vooral goed kijken. Pas aan het eind van de middag bereik ik Puerto Jiminez, een havenplaatsje aan de Golfo Duce. Achter me het uitgestrekte oerwoud van Corcovado, waar de Lonely Planet over schrijft ´the most biologically intense place on earth´. Ik ben benieuwd wat ik er morgen van kan zien.