Vakantiegeluk

Costa Rica wordt wel het Zwitserland van Midden-Amerika genoemd. De upperclass uit vooral de VS kan hier prima de luxe vinden waar ze naar zoekt. Sjieke bungalowparken met zwembaden, hot pools in overweldigende mooi aangelegde tuinen, zijn op zich al een blikvanger. De zure gezichten van de resortgasten, die voorzichtig het busje instappen, zijn voor mij het bewijs dat het geluk ergens anders te vinden is.

Zoals een potje schaak met de eigenaar van het familiehotel waar ik verblijf. Hij blijkt Florinde te heten en met stralende ogen haalt hij een oude gulden uit zijn zak: zijn naam komt overeen met het oude muntstuk van Nederland! Ik lach en probeer nog beter mijn best te doen om in het Spaans met hem te spreken.

Dat laatste gaat me gemakkelijker af als ik in contact kom met een aantal kinderen die twee straten verder wonen. De was hangt buiten, hondjes scharrelen rond en ouders houden lachend een oogje in het zeil. Ik leg de kinderen uit dat ik geen Spaans kan maar dat ik het graag wil leren. Andersom vinden zij het leuk als ik wat Engelse vragen aan ze stel.

Geen probleem om hier een aantal lachende kindergezichtjes te fotograferen. In mijn enthousiasme produceer ik zowaar een aantal volzinnen! Naast de toeristische attracties geeft mij juist het contact met de lokale bevolking een voldaan vakantiegevoel.