Een hele tour

Ik had mezelf voorgenomen in mooi Marokko geen auto te huren, maar alleen me met het openbaar vervoer te verplaatsen. Het lukt me best met de treinen, bussen, private en shared taxis de gewenste afstanden te overbruggen. Gewoon een beetje meer geduld, inventiviteit en oplettendheid. En bereik je de eindbestemming zonder kleerscheuren, dan voelt je dagtrip als een ware overwinning.

Zo kom ik aan het einde van de ochtend aan op een busstation in een nog onbekende stad. Tijd om me te oriënteren is er niet want er staat al snel een gewiekste man naast me met heel veel praatjes. Hij wil me graag naar een volgende bestemming brengen. Mijn reizigersvaardigheden worden aangesproken: maak niet teveel oogcontact en richt je op andere chauffeurs in de buurt. Frustreer je niet over je zware bepakking en negeer het aanbod om over een afstand van 45 km een private taxi te nemen. Geloof zijn geplastificeerde prijzenlijst niet en doe je vooral voor als een geoefend reiziger met veel kennis van zijn land. En dat allemaal op z’n Frans.

In mijn achterhoofd zit mijn volgende reisdoel: vind de plek in de onbekende stad waar vandaan de shared taxi’s vertrekken. Met een private taxi – met een chauffeur die op de compteur (meter) wil rijden – is deze snel gevonden. De volgende overstap is een shared taxi: gezellig met z’n zessen opgepropt in een roestige auto. Dat is een ervaring apart. Waar de Islam voorschrijft lichaamsdelen zoveel mogelijk te bedekken, is het blijkbaar geen probleem om als man-vrouw dicht op elkaar in een taxi te zitten, maak ik nu mee.

Mijn buurvrouw naast me krijgt de slappe lach van mijn verbaasde blik hoeveel menselijke massa er in een auto past. Dit zijn de mooie momenten van het reizen. Alle onduidelijkheden, corrupte aanbiedingen en wachttijden zijn dan snel vergeten.